Symbolisch bloemenproject voor de zondagen in de 40-dagentijd 2021
Dit jaar is het thema: "Ik ben er voor jou" zeven keer barmhartigheid
Er zijn zóveel mensen die wachten op een warm woord, een goede daad, een beetje barmhartigheid.
Jezus heeft ons laten zien wat barmhartigheid is (Mattheüs 25: 35,36) in de :
2. De dorstigen drinken geven, "ik had dorst en jullie gaven mij te drinken"
3. De naakten kleden, "ik was naakt en jullie kleedden mij"
4. De vreemdelingen onderdak bieden, "ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op"
5. De zieken verzorgen, "ik was ziek en jullie bezochten mij"
6. De gevangenen bezoeken, "ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe"
7. De doden begraven, is later als 7e werk toegevoegd
Jezus geeft treffend weer voor wie deze werken bedoeld zijn: voor diegenen die er zonder hulp van een ander niet komt. De gevangene, de dorstige, de hongerige. Wie naar hen omkijkt, heeft begrepen waar het God werkelijk om te doen is.
De basisschikking bestaat uit verschillende onderdelen die gezamenlijk een open hart vormen. Het woord ‘hart’ is terug te vinden in barmhartigheid. Het hart dat open staat voor een ander, het hart dat de ander ziet, medelijden heeft en zich over de ander ontfermt. ‘Open’ omdat het gaat om de ander, open in de zin van benaderbaar.
In de zeven glazen die per keer gevuld worden met natuurlijke materialen komt het thema (werk van barmhartigheid) naar voren. Tussen de zeven glazen zijn stenen of boomstammetjes geplaatst
Alleen voor de zondagen waarop een dienst is wordt een schikking gemaakt.
Tweede zondag van de 40-dagentijd, 28 februari
"De dorstigen drinken geven"
Een ander te drinken geven, letterlijk 'water' of van 'het levende water'. De glazen worden deze week gevuld met water waarin de bloemen van de hyacint drijven. De blauwe kleur van de hyacint verwijst naar het spirituele, de verbinding tussen hemel en aarde. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een geregen ketting van hyacinten bloemetjes.
Tekst voor de viering:
Water lijkt zo gewoon. Het is overal. We bestaan zelf voor meer dan de helft uit water. Maar juist dit hele gewone is essentieel. Zou het ontbreken, dan zouden we letterlijk verschrompelen. Ook Gods Geest is overal, net als water. Hij is aanwezig tot in ons eigen lijf. Zonder Zijn aanwezigheid, blijft er weinig van ons over. Laten we zorgvuldig omgaan met water en het niet zien als iets vanzelfsprekends. Laten we er zorg voor dragen dat het beschikbaar is voor iedereen, overal ter wereld
Vierde zondag van de 40-dagentijd, 14 maart
"De naakten kleden"
Kleding verzamelen en kleding delen is iets wat heel veel gedaan wordt. Wat je met kleding biedt, is waardigheid en warmte. Voor deze schikking worden de glazen bekleed met jute. Een dik touw accentueert de open hartvorm. In de glazen plaatsen we verschillende bloeiende bloesemtakken Deze vallen naar elkaar toe zodat er een soort van’ luchtig geweven kleed’ ontstaat.
Tekst voor de viering:
Kleding biedt ons bescherming tegen hitte, tegen kou en tegen de blikken van andere mensen. Ook vertellen we met onze kleding graag iets over wie we zijn en hoe we ons voelen. We kleden ons mooi, netjes, feestelijk, gedecideerd, creatief. Laten we dit iedereen gunnen en ruimhartig delen van wat we hebben. Laten we ons bovendien bewust zijn van waar onze kleding vandaan komt en ons niet bekleden met onrecht.
Palmpasen, 28 maart
"De doden begraven"
Respect hebben voor de overledenen, de doden begraven, het leven gedenken. Woorden die bij elkaar horen. In de vazen staan paarse tulpen, paars is de kleur van reflectie en gedenken. De tulp, het symbool dat we eerder gebruikten om het gebed te symboliseren, past ook mooi bij deze thematiek. De verbinding tussen de vaasjes wordt gelegd door rozemarijn, het bitterzoete kruid, de herinnering aan leven, gelegd in de vorm van een hart
Tekst voor de viering:
We zorgen voor de doden, omdat we zorg dragen voor elkaar tot het einde.
Ieder leven is van waarde. Ieder leven wordt gezien. We noemen iemands naam en geven hem of haar een plek. We spreken onze hoop uit dat de dood niet het einde is. We geven het lichaam terug aan de aarde, waar het wacht.
Net als een zaadje, is het in rust tot het tijd is om te ontkiemen in een nieuw leven.
Witte Donderdag, 1 april
Tussen de stammetjes op de open schaal staan glazen gevuld met wijn (voor de maaltijd). Ertussen liggen korenaren, ze wijzen van binnen naar buiten en symboliseren het brood.
Tekst voor de viering:
Er is moed voor nodig om in tijden van onzekerheid en verdriet onze huizen, harten en gedachten open te zetten. Soms zitten we zo vast in onze eigen gedachten, dat we een heel nieuw perspectief nodig hebben dat alleen een vreemde ons kan bieden. Een ontmoeting met een vreemdeling, die ons leven in een nieuw licht beziet, is dan een groot geschenk. Laten we doen als de Emmaüsgangers en ons openstellen voor onverwachte ontmoetingen. Wie weet ontmoeten we Jezus zelf in de ander.
Goede Vrijdag, 2 april
De stammen en glazen zijn vervangen door stenen. Het kruis met stekelige takken staat in een gesloten hart van stenen, verbeelding van rotsen (graf). Binnen de stenen liggen de zaaddozen van Judaspenning en staan symbool voor het geld dat Judas kreeg voor zijn verraad.
Tekst voor de viering:
Als iemand de Waarheid spreekt, komt dat hard aan. We zouden de Waarheid kunnen omarmen, maar lopen er vaak liever voor weg. Of erger nog: we maken Hem voor leugenaar uit. We zien het gebeuren, de dag dat Jezus wordt veroordeeld en gekruisigd. Maar ook nu nog, wijzen we de Waarheid af. Vandaag staan we hier bij stil en keren ons naar binnen. We onderzoeken ons eigen hart. Zijn wij bereid om de Waarheid te horen? Of wijzen we Hem af, zelfs tot in de dood?
Stille Zaterdag, 3 april
Het stekelige kruis van Goede Vrijdag is vervangen door klimopstrengen die zich om het hart slingeren. De stenen (rotsen) met de klimopranken vormen een gesloten: Jezus’ lichaam is teruggegeven aan de aarde en wacht als zaad dat gezaaid is, tot de oogst.
Tekst voor de viering:
Het wordt stil. Jezus is gestorven. Zijn lichaam is begraven. Zijn naam is uitgesproken, Hij heeft een plek gekregen. Meer kunnen zijn vrienden niet voor Hem doen. Zijn lichaam is teruggegeven aan de aarde en wacht, als een zaadje in de grond, op een nieuw begin. Samen met alle mensen wachten we af bij Zijn gesloten graf.
Pasen, 4 april
"Wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben"
De stenen zijn vervangen door potjes met witte viooltjes die samen een (open) hart vormen met daarin een lichtgroene kleur. De liefde, uitbundigheid en openheid staan centraal met uitzicht naar de toekomst. Buxustakjes herinneren ons aan de 40-dagentijd. Het nieuwe leven/toekomst zien we ook in de bloesemtakken.
Tekst voor de viering:
De steen is weggerold! Alles staat weer open! De dood jaagt ons geen angst meer aan, dus wat houdt ons nog tegen? Nu kunnen we vol vertrouwen delen van wat Hij ons gaf. Hij had ons lief en gaf ons alles, zonder reserves. Laten we Zijn voorbeeld volgen. Laten we de zieken bezoeken. De dorstigen laven. De hongerigen voeden. De vreemdeling onderdak bieden. De naakten kleden. De doden begraven. Zorg dragen voor de aarde.
Halleluja. De Heer is waarlijk opgestaan.
